Γράφει ο δημοσιογράφος
Γιώργος Ζαχαριάδης

Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τις γερμανικές αποζημιώσεις και κατά πόσο η χώρα μας δικαιούται να τις πάρει. Ακόμη ,γίνεται λόγος για τις αρχαιότητες που λεηλάτησαν οι Γερμανοί κατακτητές από την Ελλάδα, όπως επίσης και για τα χρυσαφικά που έκλεψαν είτε από Έλληνες, είτε από Εβραίους πριν τους οδηγήσουν στα κολαστήρια του ʼουσβιτς !..

Θα αναφερθούμε σε μια υπόθεση που αφορά τη Ρόδο και τα αμύθητης αξίας διαμάντια, ράβδους χρυσού και κοσμήματα που ανήκαν σε Εβραίους του νησιού μας. Και η αποκάλυψη της υπόθεσης αυτής έγινε αρκετά χρόνια αργότερα από τους ίδιους τους Γερμανούς και μάλιστα από τον εισαγγελέα Βρέμης.!.. Όπως είναι γνωστό τον Ιούλιο του 1944 οι Γερμανοί εξέδωσαν διαταγή με την οποία οι Εβραίοι της Ρόδου ήταν υποχρεωμένοι να συγκεντρωθούν στο κτίριο του αρχηγείου της Ιταλικής Αεροπορίας (της σημερινής Τουριστικής Σχολής).

Μαζί τους έπρεπε να φέρουν και όσα χρυσαφικά είχαν στα σπίτια τους. Αφού τα παρέδωσαν στους Γερμανούς οι Εβραίοι «φορτώθηκαν» σε πλοία και μετά από περιπετειώδες ταξίδι έφτασαν στον Πειραιά και από εκεί με τα τρένα μεταφέρθηκαν στη Γερμανία. Από τους 1.600 Εβραίους της Ρόδου γλίτωσαν μόνο 150 !...

Τι απέγιναν, όμως, τα χρυσαφικά που τους πήραν οι Εβραίοι; Πρέπει, πάντως, να πούμε ότι κάποιοι συμπολίτες μας Εβραίοι, πέταξαν τα χρυσαφικά τους στις τουαλέτες της (σημερινής) ΑΣΤΕΡ για να μην περιέλθουν στους Γερμανούς!.. Επίσημα αναφέρεται ότι οι απεσταλμένοι στη Ρόδο των Ες-Ες μετέφεραν στην Αθήνα εννέα βαλίτσες με τα χρυσαφικά των Εβραίων!..

Η αποκάλυψη είναι συγκλονιστική. Από την έρευνα του Γερμανού εισαγγελέα ήρθε στο φως όλη η υπόθεση, όπως την περιέγραψε στην κατάθεση του ο συνεργάτης των Γερμανών Κωνσταντίνος Ρεκανάτης, γιος ελληνοεβραίου και γερμανίδας, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στον εκτοπισμό των Εβραίων. Κάποιοι παλιοί Ροδίτες θυμούνται τον Ρεκανάτη, οποίος μετά τον πόλεμο καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά του δόθηκε χάρη, όπως συνέβη με τους περισσότερους δωσίλογους!

Ιδού τι κατέθεσε ο Ρεκανάτης για τα χρυσαφικά των Εβραίων της Ρόδου στις ελληνικές αρχές το 1946 και εννέα χρόνια αργότερα η κατάθεση του διαβιβάστηκε στην εισαγγελία της Βρέσδης:

«Στη διάρκεια της Κατοχής ήμουν επίσημος διερμηνέας των Ες-Ες και συγκεκριμένα στο Τμήμα Εβραϊκών Υποθέσεων της Ασφάλειας Αθηνών. Με αυτή την ιδιότητα μου πήγα στη Ρόδο μαζί με τον Τόνι Μπούργκερ, υπολοχαγό των Ες-Ες, με τον Φριτς Λίνεμαν, δόκιμο των Ες-Ες και τον Χανς Σέλε από το Ντάντσιγκ. Εκεί στη Ρόδο είχαν συλληφθεί όλοι οι Εβραίοι των Δωδεκανήσων από 16 έως 60 ετών. Με ένα καράβι μεταφέρθηκαν πρώτα στο Χαϊδάκι και από εκεί,υποθέτω, στα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Οι Γερμανοί που προανέφερα πήραν μαζί τους από τη Ρόδο εννέα βαλίτσες με αλυσιδίτσες, διαμάντια, ράβδους χρυσού και άλλα χρυσαφικά που παρέδωσαν στην Αθήνα στον Μάχερ, διοικητή των Ες-Ες.

Την ίδια νύχτα συναντηθήκαμε στην οδό Λυκαβηττού 2 με τον Ισπανό υπήκοο Πέπο Φραντσές. Εγώ, ο Λίνεμαν, ο Γκρινμπαχ και ο Σέλε. Εκεί συζητήσαμε μεταξύ μας πώς θα μπορούσαμε να πουλήσουμε τα κοσμήματα. Το ίδιο βράδυ μετά το φαγητό συμφωνήσαμε μεταξύ μας για την πώληση των ρυσαφικών και είπαμε στον Πέπο Φραντσές να πάει στα γραφεία των Ες-Ες και να αγοράσει από τον Μάχερ ένα μέρος των αντικειμένων αυτών.»

Και συνεχίζει την κατάθεση του ο δωσίλογος Ρεκανάτη: «Την επομένη μέρα ο Πέπο Φραντσές έστειλε τον παλαιοπώλη και σαράφη Σώση Παπάζογλου στο γραφείο του Μάχερ για να δει εκείνα τα αντικείμενα. Εκεί συνάντησε τον κοσμηματοπώλη Αντώνιο Βουράκη που είχε μαγαζί στην οδό Βουκουρεστίου. Ο Νόιμπάχερ τον είχε συστήσει ως έμπιστο του. Προηγουμένως ο Νόιμπαχερ είχε προμηθεύσει στον Βουράκη ράβδους χρυσού από τις οποίες αυτός έφτιαξε 3.000 γαλλικές λίρες (Ναπολεόντειες).

Ο Νόιμπαχερ ανταπέδιδε τις υπηρεσίες του Βουράκη υποστηρίζοντας τον στις δουλειές του εις βάρος διαφόρων Ελλήνων και Εβραίων. Αυτοί οι δύο,δηλαδή ο Παπάζογλου και ο Βουράκης, συναντήθηκαν παρουσία μου στο γραφείο του Μάχερ και συμφώνησαν να αγοράσουν ο καθένας τα μισά…»

Βέβαια, η υπόθεση αυτή δεν είχε καμιά συνέχεια. Τα χρυσαφικά των Εβραίων της Ρόδου εξαφανίστηκαν, όπως επίσης και άλλα σπουδαία αντικείμενα που λεηλάτησαν οι κατακτητές από το νησί μας

Πηγή Ροδιακή